Moce wikingów. Światy i zaświaty wczesnośredniowiecznych Skandynawów

W ukształtowaniu się obrazu wczesnośredniowiecznej Europy duże znaczenie miały wydarzenia epoki wikingów – okresu trwającego aż cztery stulecia, od początku VIII do końca XI wieku. W owym czasie wikingowie, najeźdźcy pływający na smoczych statkach, rabowali i kolonizowali kraje chrześcijańskiego Zachodu oraz wieloetnicznego Wschodu. Wszędzie tam prowadzili również intratny handel. Dawni Skandynawowie uważali, że powodzenie w walce, handlu czy zdobywaniu prestiżu społecznego zawdzięczają nadnaturalnym mocom zesłanym od bogów. Moce te objawiały się między innymi w przedmiotach takich jak ozdoby czy broń, z których przechodziły na ich właścicieli. Książka ta mówi właśnie o mocach wikingów tkwiących w używanych przez nich przedmiotach.

Wikingowie wywodzili się ze społeczeństw o silnie zhierarchizowanych strukturach, w których wodzowie wojenni z elity społecznej, stojąc na czele grup ludzi wolnych, prowadzili ekspansję poza Skandynawią. Ekspansję polegającą na napadach, podbojach i tworzeniu sieci handlu dalekosiężnego. Działalność ta jednocześnie przyspieszała rozwój kulturowy i gospodarczy krajów samych łupieżców. W epoce wikingów wszystkie te procesy odznaczały się wyjątkową trwałością oraz intensywnością kontaktów z różnymi ludami. Dzięki temu kultura skandynawska stale wzbogacała się w sferze zarówno duchowej, jak i materialnej. Książka Moce wikingów ukazuje szczegóły niesłychanego dynamizmu rozwojowego tamtej epoki. Punktem wyjścia rozważań w każdym rozdziale są wspaniałe ozdoby i inne przedmioty używane przez społeczności wikińskie żyjące nie tylko w Skandynawii, ale w całym świecie ich diaspory – od Wysp Brytyjskich, przez wybrzeża Bałtyku do Europy Wschodniej, a nawet kalifatu arabskiego. Autor prezentuje zabytki kultury materialnej wikingów także od strony ich powiązań z pogańską religią, poezją i sagami. Ten niematerialny aspekt przedmiotów używanych przez ludzi Północy okazuje się niezmiernie istotny, gdyż pokazuje głębię wierzeń wikingów w siły rządzące ich życiem – w moce boskie spływające na człowieka. Przekonajmy się, jakie moce kryły się w przedmiotach używanych przez wikingów.